Wiele dzieci z zaburzeniami integracji sensorycznej ujawnia awersyjne reakcje na określone bodźce dotykowe. To zjawisko możnaby określić jako „obronność dotykową”.

Dla nauczycieli szkolnych bardziej ewidentne są skorelowane z nim cechy zachowania dziecka tj. nadruchliwość i dekoncentracja uwagi, aniżeli dysfunkcja układu dotykowego. Bodźce dotykowe są bowiem specyficznie odczuwane tylko przez osobę z omawianym problemem. Doświadczanie obronności dotykowej jest subiektywne, ale  doświadczająca jej osoba nie jest w pełni świadoma natury swoich doznań.
Objawy obronności dotykowej:
- niechęć do kleistych i galaretowatych substancji,
- ostrożność w brudzeniu rąk,
- ostrożność w chodzeniu na boso po różnych fakturach,
- nietolerancja niektórych materiałów, metek,
- impulsywne reagowanie na dotyk,
- ograniczanie dotykania i eksplorowania otoczenia,
- wycofywanie się z czynności.
W celu minimalizowania nadwrażliwości dotykowej można zastosować następujące ćwiczenia:
•    Zabawy z jedzeniem. Samodzielne przygotowywanie posiłków, które dziecko lubi.
•    Samodzielne jedzenie rękami
•    Masaż różnofakturowy kończyn
•    Toczenie dziecka po różnych strukturach
•    Zanurzanie kończyn w różnych sypkich materiałach
•    Smarowanie rąk dziecka oraz zabawa różnymi substancjami typu: żel, pianka do golenia, krochmal.
•    Zabawy piłeczkami o różnych strukturach (rzuty, kopanie, wkładanie i wyciąganie z pojemnika)
•    Stosowanie różnych myjek do kąpieli i nacieranie nimi całego ciała z różną, modulowaną intensywnością.
                                      
                                                                                                 Katarzyna Siemińska
                                                                                                  Terapeuta SI